جبرئیلستان

موج انکسار

دوست دارم همه قفل شکستنهارا           تافراموش کنم پنجره بستنهارا
برگ میریزد وپائیز خزان میبافد             تاکه ترویج کندریشه گسستنهارا
چندپروانه که طوفان به زمین کوبیده        درپی تجربه برخاک نشستنهارا
کره خاکی من یک قفس تاریک است       کاش میدیدم ازاین پنجره جستنهارا
صبح شددردل این خاک کسی کاشت مرا می شود دید دراین جا شب رستنهارا

| نوشته شده توسط خودسیانی در سه شنبه 89/7/6 و ساعت 3:45 صبح | نظرات دیگران()

در یا

خوش به حال دریا!
که هیچ وقت دلش برای ماهیها شور نمیزند/

| نوشته شده توسط خودسیانی در دوشنبه 89/5/4 و ساعت 2:18 عصر | نظرات دیگران()

امسال...

امسال درخیابانی که همه شاعران ازآن حرف میزنند روی صندلی چوبی نشسته ام
وباپیپم شرط میبندم که...
توبرمیگردی!

| نوشته شده توسط خودسیانی در جمعه 89/4/4 و ساعت 2:6 صبح | نظرات دیگران()

کیه؟

کسی خونه نیست !

| نوشته شده توسط خودسیانی در شنبه 89/3/22 و ساعت 2:47 صبح | نظرات دیگران()

درباره خودم